Vandaag bleef ik maar in mijn hoofd zitten met een heel
gekende quote uit de film Nothing Hill:
“I'm also just a girl standing in front of a boy asking him to love her.”
Ik geef toe dat ook ik niet heilig
ben op het gebied van mannen. Als vrijgezel heb ik wel eens iets gedaan zonder
na te denken, ben ik te snel geweest en heb ik me volgens sommigen misschien
misdragen. Toch heb ik dat nooit echt volledig roekeloos gedaan, er was altijd
wel een ‘reden’ voor, voor zover daar een reden voor kan zijn.
Nu heb ik eens een hele roekeloze
keuze gemaakt, die me achteraf wel iets opleverde. Ik ben de man maanden
blijven zien en hij bleek echt nog leuk te zijn. We waren wat je noemt “friends
with benefits”, nooit gedacht dat dat me echt zou overkomen. Zoals je zo vaak
hoort, krijgt één van de twee dan plots gevoelens. Ik was die persoon. Waarom
ik dit nu vertel en wat dit te maken heeft met die quote? Ik heb altijd het
gevoel gehad dat hij geen respect voor me had. Nooit zou ik een potentiële partner
voor hem kunnen zijn want ik had wel snel met hem geslapen, ook al was dat niet
iets dat ik vaak deed. Ik bedacht me dat hij dat toch ook met mij had gedaan? Wat
maakt dat de man dat wel ‘mag’ en de vrouw niet? Hier zijn we weer beland bij
het principe dat mannen trots kunnen zijn op hun veroveringen en vrouwen al
gauw als slet worden aanzien vanaf het moment ze eens iets losser zijn.
Ik heb toen met hem geslapen de
eerste keer omdat ik erg gekwetst was, me eenzaam voelde, dronken was ook en me
op dat moment van niets iets aantrok. Ik kan gerust toegeven dat dat een heel marginaal
moment uit mijn leven was. Moet hij me daarom zo beoordelen? Ik ben helemaal
niet zo en ik heb heus wel waarden en normen. Ik heb hem ook niet veroordeeld
of afgeschreven omdat hij dat heeft gedaan met mij. Daar komt de quote bij kijken.
Ik ben gewoon een meisje, die voor een jongen staat en hem vraagt van haar te
houden.
Liefs
Ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten