Zoektocht naar de ware of mezelf?

Oh ja. Ik ben zo iemand. Wachtend op de ware, hopend op een goede man, geloven in de clichés en dromen van een happy ever after. Tot je plots niet meer zo vrolijk bent, tot je niet meer goed weet wie je bent, tot je niet meer voldoende zelfvertrouwen hebt, tot je de verkeerde mannen date. Bestaat er zoiets als de foute man? Of ligt het misschien eerder aan de vrouw op dat moment? Ik geloofde niet volledig in “je moet eerst gelukkig zijn met jezelf voor je iemand graag kan zien”. Die mening heb ik herzien.

Verschillende mannen gedatet, verschillende ervaringen opgedaan en verschillende vormen van liefde hebben gevoeld. Dat is een opsomming van mijn eigen ervaring. Na er met veel vriendinnen open over te hebben gepraat, hoorde ik dat ook zij identieke dingen als ik hadden gedaan, soms nog ‘erger’, soms gelijkaardig, soms veel minder ‘erg’. Toch had ik eerder niet van die verhalen gehoord? Niemand had me dit eerder verteld. Nu begrijp ik waarom. Er is schaamte. Je denkt dat je de enige bent die deze ervaringen mee maakt, die hoopt op liefde, die afhankelijk wordt van iemand of van de liefde of de gedachte eraan, die losbandig is en tegelijkertijd toch zichzelf respecteert.

Laten we eerlijk zijn. Ben ik trots op de laatste twee jaar uit mijn leven? Ja. Ik ben trots op mezelf. Ik heb dingen gedaan die misschien niet altijd even slim zijn geweest, die niet altijd door iedereen gepruimd zouden worden, die volgens sommigen als 'sletterig' omschreven zouden kunnen worden, maar dat neem ik er graag bij. Ik heb mezelf gezocht en gevonden. Al blijf ik ervan overtuigd dat je hele leven een zoektocht is, een zoektocht naar liefde en een zoektocht naar jezelf. Onderstaande quote van Brené Brown uit het boek The Gifts of Imperfection zegt exact wat ik zelf heb ondervonden en waar ik zelf sterk in geloof:

"Owning our story and loving ourselves through that process is the bravest thing that we will ever do"      

Ieders date-ervaring is anders en ieder reageert anders in bepaalde situaties. Het is niet omdat het bij mij soms pijn deed, dat het bij een ander ook pijn zou doen. Het is niet omdat ik blij werd van bepaalde dingen dat een ander dat ook zou worden. Deze blog is persoonlijk, maar ergens herkenbaar en uit het leven gegrepen.

Vol trots geschreven, met schaamte herlezen, al lachend herbekeken en met liefde afgerond. Zo zal iedere post zijn.

Groetjes

Ik.